Rimme ter Horst van Zorgeloos Personeelsdiensten in Zutphen is sinds kort lid van I-ZO. Wat verwacht hij van dit lidmaatschap? En hoe kijkt hij aan tegen de arbeidsmarktvraagstukken waar de zorgsector mee worstelt?
“Hier in het oosten van het land is het motto ‘Een man een man, een woord een woord’, zegt Rimme ter Horst van Zorgeloos Personeelsdiensten in Zutphen. Of ook wel: goede afspraken maken goede vrienden. “En zeker in de zorgsector, die toch al onder een vergrootglas ligt, is het belangrijk dat je dingen goed vastlegt, en voldoet aan de wet- en regelgeving.”
Voor de bemiddelaar van – op dit moment – 130 zorgprofessionals was dat de belangrijkste reden om recent lid te worden van I-ZO Nederland. De juridische kennis van de brancheorganisatie zorgt voor professionalisering van zijn groeiende organisatie. “Zoals een accountant een vangnet is tussen de organisatie en de Belastingdienst, zo is I-ZO een vangnet tussen de organisatie en de wetgever”.
Goede communicatie en duidelijke afspraken
Sinds de start van het bedrijf, op 7 januari 2020, ging het hard. Het bureau heeft een luxepositie, zegt Rimme: “We plaatsen geen advertenties, de meeste zzp’ers komen hier terecht via hun eigen netwerk. Er gaat bijna niemand weg, er komen alleen maar mensen bij.”
Ook over belangstelling van opdrachtgevers heeft het bureau gelukkig niets te klagen. “Begin oktober werd ik gebeld door een instelling. Met de boodschap: ‘Wij zijn op zoek naar een nieuw bureau en we horen veel positieve berichten over jullie. Willen jullie wat informatie toesturen?’ Ik heb toen aangedrongen op een verkennend gesprek. Het leek me beter eerst duidelijk te hebben wat zo’n instelling van ons verwacht, en of we wel bij elkaar passen.”
De persoonlijke benadering, goede communicatie en duidelijke afspraken met zowel klanten als zzp’ers, dat verklaart volgens Rimme het succes van Zorgeloos Personeelsdiensten.
Teveel zzp’ers in de zorg?
De grote groei van zzp’ers in de zorg brengt volgens de politiek en de zorginstellingen de nodige kosten en problemen met zich mee. Ook I-ZO erkent dat, en ijvert onder meer met een werkgroep voor een gezonde flexschil in de zorg. Wat merkt Rimme daarvan bij zijn opdrachtgevers? En hoe kijkt hij daar zelf tegen aan?
“Iedereen zegt dat zzp’ers in de zorg duur zijn, maar volgens een berekening op de website van Solopartners valt dat nogal mee”, vindt hij. “Dat neemt niet weg dat de regelgeving best strenger zou mogen. Ik zou het niet gek vinden als iemand pas na 5 jaar in loondienst zzp’er mag worden en als de AOV verplicht zou zijn. Iedereen wil maar zzp’er worden, terwijl dat lang niet bij iedereen past.”
Interne mobiliteit door regionale samenwerking
Instellingen dwingen hun vaste personeel helaas soms tot deze keuze, vindt Rimme. Vaak zijn werkgevers te weinig flexibel. “Soms willen medewerkers bijvoorbeeld een contractverlaging, omdat ze graag bij een andere instelling willen rondkijken. Instellingen werken daar zelden van harte aan mee, en raken hun mensen dan kwijt.”
Het lijkt hem daarom een goed idee om met een aantal regionale instellingen de krachten te bundelen en zo een pool van medewerkers aan te leggen. Instellingen kunnen dan een uitzendbureau of bemiddelaar inschakelen om medewerkers op een andere plek ervaring te laten opdoen. Dan profiteren alle partijen van de uitwisseling van ervaring.
Dat elders ervaring opdoen en flexibel werken, kan volgens Rimme soms ook beter als uitzendkracht dan als zzp’er. “Als zzp’er moet je ook een ondernemer zijn, en dat moet je ook liggen.”
Wildgroei aan bureaus
Meer nog dan over de groei van het aantal zzp’ers, maakt hij zich druk over de groei van het aantal bureaus. Volgens hem zorgt vooral die groei voor het opdrijven van de prijzen. “Zzp’ers gaan shoppen, en gaan werken voor het bureau waarbij ze het meeste kunnen verdienen.” Met minder bureaus en vaste tarieven voor zzp’ers, zouden we de markt gezonder kunnen maken, is zijn oordeel.
“Flexibiliteit in de zorg blijft hard nodig, maar er moet een andere balans gevonden worden”, meent Rimme. Hij is er overigens niet zo bang voor dat overheidsmaatregelen die flexibiliteit al te zeer aan banden gaan leggen. “Nederland is ondernemend, we vinden wel weer een andere manier om flexibel te werken.”